Connect with us

Zdrowe odżywianie

Niezdrowa dieta zatruwa organizm, wywołuje nieszczelność jelit i niszczy system odpornościowy.

„Wszystkie choroby zaczynają się w jelitach”

Hipokrates

Hipokrates, ojciec współczesnej medycyny, był też wybitnie mądrym człowiekiem. Wiele z jego mądrości, które wypowiedział ponad 2000 lat temu, przetrwały próbę czasu. Powyższy cytat jest jedną z nich. Oczywiście nie wszystkie choroby rozpoczynają się w jelitach.

Na przykład cytat ten nie ma zastosowania w przypadku chorób genetycznych. Jednakże istnieją dowody, że wiele chronicznych chorób metabolicznych rzeczywiście rozpoczyna się właśnie w jelitach. Ma to wiele wspólnego z różnego rodzaju bakteriami jelitowymi przebywającymi w naszym przewodzie pokarmowym, jak również ze szczelnością jelit. Według licznych badań, szkodliwe produkty przemiany materii, zwane endotoksynami, mogą czasem „przeciec” przez jelito i dostać się do krwioobiegu. Gdy tak się stanie, nasz system immunologiczny zaczyna zwalczać tych intruzów, co w konsekwencji skutkuje przewlekłymi stanami zapalnymi. Dieta, która wywołuje takie chroniczne stany zapalne może w konsekwencji prowadzić do odporności na insulinę, co jest prostą drogą do zachorowań na cukrzycę typu drugiego, może także powodować leptynooporność, która jest jedną z głównych przyczyn otyłości, a także wiąże się ją z występowaniem wielu innych bardzo poważnych chorób.

Należy pamiętać, iż wiele tych kwestii jest dopiero w fazie badań, jednak ten obszar nauki rozwija się bardzo prężnie i dynamicznie. Brak jeszcze wielu twardych naukowych dowodów na poparcie tez związanych z występowaniem wielu schorzeń i zjawiskiem cieknącego jelita, jednakże ilość prowadzonych na całym świecie badań w tym przedmiocie daje nadzieje, że wkrótce poznamy odpowiedzi na te zależności.

Co to jest stan zapalny i dlaczego powinien Cię on obchodzić?

Nie jestem żadnym naukowcem ani ekspertem w tej dziedzinie, a sam stan zapalny to sprawa skomplikowana, ale na potrzeby tego artykułu ważne jest w miarę proste przybliżenie tematu. Stan zapalny powoduje, że dziesiątki typów komórek przesyła sobie w bardzo skomplikowany sposób sygnały do różnych działań, mających na celu zwalczenie „intruzów”, którzy pojawili się w organizmie.

Mówiąc najprościej, stan zapalny jest odpowiedzią systemu immunologicznego na wykrycie bakterii, toksyn czy uszkodzonych komórek. Głównym celem stanu zapalnego jest pobudzenie komórek odpornościowych, naczyń krwionośnych oraz cząsteczek sygnałowych do dokonania „ataku na najeźdźców”, a także do rozpoczęcia napraw w uszkodzonych strukturach organizmu. Wszyscy doskonale jesteśmy zaznajomieni z krótkotrwałymi stanami zapalnymi. Niekoniecznie ich objawem jest gorączka – wystarczy, że zostaniemy ugryzieni przez owada lub boleśnie uderzymy się w duży palec u stopy. W konsekwencji takich zdarzeń, w naszym organizmie również powstanie niewielki stan zapalny, którego objawami będzie zaczerwienienie, bolesność, obrzęk, a także podwyższona temperatura uszkodzonego miejsca. Stan zapalny uważa się ogólnie za stan pożądany, który oznacza, że nasz organizm walczy z „najeźdźcą”. Gdyby w organizmie nie występował stan zapalny, wtedy patogeny, takie jak bakterie i wirusy mogłyby łatwo przejąć „kontrolę” nad ludzkim organizmem, doprowadzając w konsekwencji do śmierci.

Jednakże istnieje również inny niepożądany typ stanu zapalnego, jaki występuje w ludzkim organiźmie. Jest to stan zapalny charakteryzujący się ciągłością, który może występować w całym ciele. Często określany jest mianem przewlekłego stanu zapalnego, chronicznego stanu zapalnego, a także stanem zapalnym niskiego stopnia. Tego typu zapalenia mogą występować w naczyniach krwionośnych (np. tętnicach wieńcowych), a nawet w mózgu. Obecnie uważa się, że przewlekłe stany zapalne są jedną z najczęstszych przyczyn wielu poważnych chorób. Te chroniczne stany zapalne są odpowiedzialne za otyłość, choroby serca, cukrzycę typu 2, zespół metaboliczny, chorobę Alzheimera, depresję oraz wiele innych bardzo groźnych, a nawet śmiertelnych chorób. Jednakże często nie są znane pierwotne przyczyny występowania przewlekłego stanu zapalnego.

Endotoksyny – co się dzieje w jelitach powinno pozostać w jelitach.

W naszych jelitach występują miliony różnych bakterii, które zwane są florą bakteryjną. Wiele z tych bakterii jest przyjaznych i jak najbardziej pożądanych, natomiast wiele z nich niestety nie. Zostało udowodnione, że skład bakterii znajdujących się w jelitach ma duży i znaczący wpływ na stan zdrowia zarówno fizycznego, jak i psychicznego. Niektóre z bakterii znajdujących się w jelitach tworzą związki zwane liposacharydami (LPS), które znane są również jako endotoksyny. Badania wykazały, że te substancje wywołują reakcję odpornościową u zwierząt. Natomiast w przebiegu ostrej infekcji bakteryjnej wywołują gorączkę, bóle mięśni, depresję, a w ciężkich przypadkach nawet wstrząs septyczny.

Niezdrowa dieta może być przyczyną posocznicy, która może być „punktem zapalnym” przewlekłej choroby

Na ludziach oraz zwierzętach przeprowadzono szereg badań nad endotoksemią, polegających w głównej mierze na wstrzyknięciu endotoksyn do krwioobiegu. Wyniki tych badań potwierdziły, że występowanie endotoksyn w krwioobiegu szybko prowadzi do insulinooporności, zespołu metabolicznego oraz cukrzycy typu 2. Prowadzi to również do bezpośredniego wzrostu poziomu markerów zapalnych we krwi, co dowodzi wystąpieniu reakcji immunologicznej. Najciekawsze w wynikach tych badań jest to, że potwierdziły, iż niezdrowa dieta ma bezpośredni wpływ na zwiększenie się poziomu endotoksyn we krwi. Większość tych wyników została oparta o badania przeprowadzone na zwierzętach, aczkolwiek jest też kilka klinicznych badań przeprowadzonych w tym zakresie na ludziach.

Endotoskyny – dowody badań naukowych na ludziach

Jedno z badań przeprowadzonych na ludziach polegało na porównaniu osób będących na diecie zachodniej (tzw. „western diet”, czyli dieta zachodnich społeczeństw, bogata w niezdrowe tłuszcze, ciężkostrawne, smażone potrawy, białe pieczywo, słodzone napoje gazowane oraz pożywienie typu fast food) oraz osób będących na restrykcyjnej diecie o niskiej zawartości tłuszczu. U ośmiu zdrowych osób, które na miesiąc przeszły na dietę w stylu zachodnim zanotowano wzrost aż o 71% stężenia endotoksyn we krwi, podczas gdy w grupie, która stosowała dietę niskotłuszczową odnotowano spadek ich stężenia średnio o 31%.

Istnieje również szereg badań przeprowadzonych na zwierzętach, które dowodzą, że długoterminowa dieta bogata w niezdrowe tłuszcze może powodować endotksemię, oporność na insulinę, chroniczny stan zapalny, a także zespół metaboliczny. Z kolei badania przeprowadzone na ludziach dowiodły, że spożywanie niezdrowych posiłków, powoduje wzrost stężenia endotoksyn. Zjawisko to zaobserwowano w toku badania polegającego na dodawaniu czystej śmietany zarówno do posiłków bogatych w tłuszcze, jak i do posiłków o zrównoważonej zawartości makroskładników. Niezdrowa dieta bogata w tłuszcze ma również to do siebie, że bogata jest w rafinowane węglowodany i wysoko przetworzone produkty – a to wszystko sprzyja wzrostowi poziomu endotoksyn w organizmie. Zupełnie inaczej ma się sytuacja w przypadku niskowęglowodanowej diety opartej o zdrowe tłuszcze, nieprzetworzoną żywność, bogatą w błonnik. Dlatego też część badaczy twierdzi, że rafinowane węglowodany dodatkowo przyczyniają się nie tylko do wzrostu poziomu endotoksyn, ale również do rozwoju schorzenia cieknącego jelita, co w konsekwencji jest podwójnym ciosem dla organizmu wystawionego na ekspozycję endotoksyn. Badanie przeprowadzone na małpach udowodniło, że identyczne skutki wywołuje długotrwałe spożywanie rafinowanej fruktozy. Również gluten zwiększa przepuszczalność jelit, a to za sprawą cząsteczek białka o nazwie zonulin.

Obecnie do końca nie jest znana dokładna przyczyna endotoksemii, jedno co jest pewne, to że dieta ma istotny wpływ na występowanie tej choroby. Wydaje się być to schorzeniem wieloczynnikowym, w którym istotną rolę odgrywa zarówno dieta, jak i stężenie poszczególnych rodzajów bakterii występujących w jelitach, a także wiele innych czynników.

Stan zapalny jest kwestią ogromnie złożoną, o wielu podłożach i należy pamiętać, iż przyczyny nie każdego ze stanów zapalnych leżą w samej diecie. Natomiast związek diety i stanów zapalnych wstępujących w ludzkim organizmie są nadal przedmiotem wielu badań. Nie została dotychczas zidentyfikowana jedna przyczyna dietetyczna odpowiadająca za powstawanie stanów zapalnych. Znacznie większe szanse są na wyniki badań, które potwierdzą, iż przyczyną takiego stanu rzeczy jest wiele czynników zarówno wynikających z samej diety, jak i z prowadzonego stylu życia. Bardzo chciałabym na końcu tego artykułu przedstawić prostą i jednoznaczną listę produktów, których należy bezwzględnie unikać, ale niestety nauka jeszcze ich nie zidentyfikowała, a skoro wszystko jest w fazie badań, to na razie musimy kierować się wyżej opisanymi ogólnikami.

Jak uniknąć zatrucia organizmu.

Jedno można stwierdzić z pewnością, że każdy z nas powinien w swojej codzienności uprawiać sport oraz spać odpowiednią ilość godzin, jaka jest niezbędna do regeneracji organizmu. Ponadto nasza codzienna dieta powinna być oparta o naturalną żywność i samodzielnie przygotowywane od podstaw posiłki. Każdy z nas chcąc zachować dobre zdrowie powinien całkowicie zrezygnować z przetworzonej śmieciowej żywności. Powinniśmy w codziennej diecie stosować wysokiej klasy probiotyki (zarówno suplementy diety, jak pochodzenia naturalnego np. prawdziwe kiszonki, naturalne jogurty bez cukru, czy kefiry). Istnieją badania potwierdzające, że zażywanie probiotyków łagodzi endotoksemię oraz wywołane przez nią stany zapalne.

W każdym razie należy mieć gdzieś w pamięci, że zatrucie endotoksynami może w przyszłości okazać się brakującym ogniwem pomiędzy zależnościami związanymi z dietą a występowaniem otyłości oraz wielu przewlekłych chorób o podłożu metabolicznym, które obecnie zabijają miliony ludzi na całym świecie.

Źródła:

http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3637398/ ↩
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25162769 ↩
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25695388 ↩
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3463487/ ↩
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC1810472/ ↩
http://atvb.ahajournals.org/content/32/8/1771.short ↩
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25674025 ↩
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25698933 ↩
http://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0092867415001750 ↩
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24798950 ↩
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25673992 ↩
http://www.biomedcentral.com/1741-7015/11/200 ↩
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12583961 ↩
http://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0092867412001043 ↩
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12045108 ↩
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/8119492 ↩
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20519895 ↩
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4046172/ ↩
http://journals.lww.com/co-lipidology/Fulltext/2013/02000/Metabolic_endotoxaemia___is_it_more_than_just_a.13.aspx ↩
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4204704/ ↩
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25339952 ↩
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17456850 ↩
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22717075 ↩
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3369997/ ↩
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19794059/ ↩
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/2835680/ ↩
http://journals.plos.org/plosone/article?id=10.1371/journal.pone.0047713 ↩
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20508158 ↩
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17991637/ ↩
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19755625/ ↩
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20303729/ ↩
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20067961/ ↩
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3402009/ ↩
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3712547/ ↩
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16635908 ↩
http://physrev.physiology.org/content/91/1/151 ↩
http://www.ffhdj.com/index.php/ffhd/article/view/2/4 ↩

Click to comment

Leave a Reply

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Witryna jest chroniona przez reCAPTCHA i Google Politykę Prywatności oraz obowiązują Warunki Korzystania z Usługi.

Trending