Czym jest insulinooporność, jakie są jej przyczyny i jak ją leczyć?

Coraz częściej słyszymy o insulinooporności. Zazwyczaj ma to miejsce w kontekście innych schorzeń, takich jak cukrzyca typu II czy otyłości. Dzieje się tak dlatego, ponieważ insulinooporność nie jest traktowana jako jednostka chorobowa, a stanowi element zespołu metabolicznego. O co w tym wszystkim chodzi? Czym dokładnie jest insulinooporność, jakie ma objawy i przyczyny oraz do czego może doprowadzić? Już wszystko wyjaśniamy!

Insulinooporność, czym jest i co ją powoduje?

Pod pojęciem insulinooporności kryje się zmniejszona zdolność organizmu do metabolizowania glukozy. Inaczej insulinooporność to obniżona wrażliwość tkanek na insulinę, hormon produkowany przez trzustkę, odpowiadający za prawidłowy metabolizm węglowodanów, a także tłuszczy i białek. Przy czym zjawisko to powiązane jest zazwyczaj z występowaniem innych zaburzeń czy stanów chorobowych. Z reguły jest to:

• otyłość brzuszna trzewna i ogólnie nadwaga
• nieodpowiedni tryb życia (stres, brak aktywności fizycznej)
• zła dieta (obfita w wysokoprzetworzoną żywność, słodycze, słodkie napoje, tłuszcze trans itp.) – w tym używki, takie jak alkohol czy papierosy
• niektóre terapie lekowe
• ciąża
• choroby endokrynologiczne (np. nadczynność tarczycy)

Istnieją również opinie mówiące o tym, że podłoże insulinooporności może być genetyczne, przykładowo w sytuacji, gdy trzustka produkuje insulinę o nieodpowiedniej budowie.

Objawy insulinooporności

Diagnostyka insulinooporności jest dość trudna, ponieważ jej objawy są niespecyficzne. Z tego też powodu najczęściej do jej wykrycia wychodzi w sytuacji, gdy problem istnieje już od dłuższego czasu, stanowiąc część zespołu metabolicznego, który z kolei powiązany jest z takimi schorzeniami jak otyłość brzuszna, nadciśnienie tętnicze i dyslipidemia (czyli zaburzenia gospodarki lipidowej).

Objawami charakterystycznymi dla insulinooporności są przede wszystkim:

• Trudność w zrzuceniu wagi pomimo stosowania diety i aktywności fizycznej
• Szybkie i łatwe tycie
• Ataki wilczego głodu
• Ciągła chęć jedzenia słodyczy
• Systematyczne bóle głowy i/lub stawów
• Bezsenność w nocy
• Nadmierna senność po posiłku
• Nadmierna potliwość
• Problemy z koncentracją
• Ogólne zmęczenie i rozdrażnienie

Wraz z insulinoopornością występują również takie schorzenia jak już wspomniane nadciśnienie tętnicze, a także hipertriglicerydemia oraz zwiększenie stężenia kwasu moczowego. Prz czym warto mieć świadomość, że utrzymująca się insulinooporność może niestety prowadzić do cukrzycy typu II oraz chorób układu krążenia.

Insulinooporność – leczenie

Leczenie insulinooporności polega przede wszystkim na prowadzeniu zdrowego trybu życia, łącznie z eliminacją złych nawyków żywieniowych oraz rezygnacją z używek – zwłaszcza alkoholu i papierosów. Trzeba również zadbać o prawidłową wagę. Pozytywny wpływ redukujący insulinooporność ma także regularna suplementacja maślanu sodu, przykładowo w postaci mikrogranulatu Insudiab. Bardzo dużą rolę w walce z insulinoopornością odgrywa dieta – w tym spożywanie produktów o niskim indeksie glikemicznym oraz systematyczna aktywność fizyczna.